Okavango Delta - Botswana

Na Etosha vertrekken we door naar de Caprivistrip in het noodoosten van Nambie. Het is een dunne strook land die boven Botswana doorloopt naar Zimbabwe. Ooit toegeeigend toen Duitsland het voormalige West Afrika koloniseerde. Langs de weg zien we zowel links als rechts veel huisjes en kleine omheinde dorpjes. Binnen de omheining staan telkens een stuk of zes hutjes. Ik denk dat er per omheining een familie woont. In dit gebied zie je veel landbouw. Ook Angolezen uit het noorden zijn hier neergestreken in de hoop op een betere toekomst. Het doet allemaal erg afrikaans aan. Hier en daar zwaaien kinderen enthousiast naar onze bus.
We steken de grens over naar Botswana waar we twee nachten in de Okavango Delta zullen overnachten. Na veel papiertjes en stempeltjes rijden we dan de grens over. Hier zie ik dezelde omheiningen, maar hier komen meer stenen huisjes voor.
We stoppen onder een grote boom vlakbij het water. De polers, degenen die de Mokoro's (houten boten gemaakt van boomstammen) voortduwen staan al op ons te wachten. Maar eerst moet er nog worden geluncht. Er wordt snel een salade gemaakt en dan gaan we twee aan twee in de mokoro's de Okavango delta in. Ook het eten en onze dagrugzakken worden per Mokoro's vervoerd. We varen door smalle watergangetjes (gecreeerd door nijlpaarden). Om ons heen grazen koeien in het zompige gras. Sommige staan tot hun knieeen in het gras/water. Er zijn hier bijzonder veel vogels te zien. Thomas, onze poler, weet ze allemaal te noemen. Het gaat bij mij het ene oor in en het andere weer uit. Ik ben gewoon niet zo geïnteresseerd in vogels.
Wat ik wel leuk vind zijn de olifanten die ook van heel dichtbij te bekijken zijn. Ze lopen door de delta, trekken het gras uit de grond, slaan het heen en weer om het zand er uit te verwijderen en eten het dan op. De polers weten bijzonder veel te vertellen over het gedrag van deze en andere beesten. Na een bijzonder relaxed en warm ritje in de Mokoro komen we aan op ons eilandje waar we deze nacht gaan camperen. Stroom, water en sanitaire voorzieningen zijn er niet. Er wordt dus eerst een gat gegraven en een krukje boven gezet: dat is onze wc voor deze nacht. Er komt een spade in de buurt te staan en als die weg is weet je dat de wc bezet is.
We kijrgen van B-man uitgelegd waar we deze dag en nacht op moeten letten en wat de regels zijn. Het eiland wordt namelijk bezocht/bewoond door vanallerlei beesten waaronder slangen, olifanten en nijlpaarden. Zo moeten we 's nachts in ons tentje blijven en als er geplast moet worden, mag dat naast de tent. Maar niet voordat je met je zaklamp om je tent hebt geschenen om er zeker van de zijn dat er geen nijlpaard of olifant naast staat.
Ik moest effe omschakelen hoor. Ik moest spontaan niet meer naar de wc en het idee dat hier gewoon olifanten en nijlpaarden langs zouden komen vond ik ook ineens geen leuk idee meer.
Bij zondsondergang zijn we nogmaals in de mokoro's gestapt om vanaf het water naar de zonsondergang te kijken. Een groep van ongeveer 10 nijlpaarden lag in het water op het donker te wachten en we zijn zo dichtbij mogelijk gevaren om ze te kunnen bekijken. Ik denk dat we op zo'n 40 meter afstand zijn gebleven. Nijlpaarden maken een laag knorrend geluid, heel grappig om te horen. Na zonsondergang gaan we terug naar ons eiland en heeft Enos al gekookt en kunnen we al snel aanschuiven. Deze keer varkensvlees met pompoenpuree en salade. Ik heb geen zin om aan een stuk varkensvlees te kluiven dus die sla ik over. Er is inmiddels een kampvuur gemaakt en we zitten op omgedraaide mokoro's bij het vuur. De wc is inmiddels ook al uitgeprobeerd en alle vreemde geluiden lijken me niet eens meer op te vallen. Ik heb het best naar mijn zin hier!
Na het eten geven de polers een voorstelling van lokale dans en zang. Er wordt flink gedanst en er worden diverse toneelstukjes opgevoerd. Vervolgens wordt van ons verwacht dat we ook zingen en dansen, die eer laat ik maar aan mij voorbij gaan ;-)
's Nachts horen we diverse nijlpaarden naar elkaar roepen. Klaarblijkelijk is er ook 1 tussen de tentjes doorgelopen, maar daar heb ik niets van gehoord. Ook gaat het zachtjes regenen. Omdat al de luikjes van mijn tentje open staan en het inregent, moet iktoch nog even de tent uit om die dicht te doen.
De volgende dag gaan we om half negen te voet het eiland verkennen. B-man vertelt over het planten leven op het eiland. Niet zo interessant. Het helpt ook al niet dat hij bijzonder langzaam praat en zijn uitspraak van het Engels beroerd is: de helft van de tijd kan ik hem niet goed verstaan. Maar we hebben geluk: er is weer een olifant gespot en voorzichtig gaan we dichterbij. We nemen van een meter of 40 foto's van hem. Maar dan heeft hij ons door en loopt weg.
Van dit eiland gaan we door naar een ander eiland vlakbij onze bus waar vooropgezette tenten staan, sanitair is en een bar. We hebben de middag vrij. Verder dan een douche, een paar pagina's in mijn boek chips en rode wijn ben ik niet gekomen. Heerlijk. Gerrit, een reisgenoot heeft laat in de middag een close encounter met een olifant. Hij had gehoord dat er een olifant rondliep en wilde het beest op de foto nemen en was dus via een pad op de camping richting de olifant gelopen. Hij had verwacht dat de olifant ergens rechts zat, maar hij werd blijkbaar net door het personeel van de camping afgejaagd want ineens kwam de olifant zwaar geirriteerd van links aanzetten. Hij was al met zijn oren aan het flapperen en met zijn voet over de grond aan het schapen. Gerrit is daarop achter een boom gedoken en heeft na enkele minuten om de boom heen gekeken, maar de olifant was er nog steeds en nog steeds klaar om aan te vallen. Er restte niets anders voor Gerrit om dan maar achter de boom te blijven staat todat de olifant zou vertrekken.
Thomas wist ons te vertellen dat je, wanneer je een olifant treft, moet blijven staan en vooral niet moet gaan rennen, dat geeft de olifant reden om aan te vallen. Beter is om je zo klein mogelijk te maken, zo ben je minder een bedreiging, en stil te blijven.
Ook deze nacht horen we de nijlpaarden roepen. Het gaat hard regenen. De volgende ochtend hoor ik dat een nijlpaard de voortent van reisgenoten omver heeft gelopen. Wederom heb ik er niets van gemerkt.
Door Thomas worden we weer afgezet bij onze bus en gaan we voor een dagje terug naar Namibië.
Morgen gaan we weer teurg naar Botswana om naar Chobe national park te gaan. Daar zullen we nog veel meer olifanten, nijlpaarden en krokodillen gaan treffen.