Corcovado

Ik heb inmiddels een computer tot mijn beschrikking, dus hier volgt het verslag van mijn belevingen van de afgelopen dagen.

Afgelopen maandag zijn we met de bus naar Golvito gereden. Daar zouden we met de boot naar Puerto Jimenez worden gebracht. De haven zag er slecht uit. Veel hangende mannen die daar op touristen stonden te wachten waar ze voor het sjouwen van tassen wat geld van hoopten te krijgen. Volgens mij mensen die verslaafd waren aan alcohol of drugs. Onze bagage hebben we dan ook zelf naar de boot gedragen.

Het boottochtje was heerlijk aangezien de temperatuur inmiddels weer behoorlijk hoog was. Wel in de schaduw gezeten, want ik was door het laatste boottochtje behoorlijk verbrand (ik ben nu aan het vervellen).

In Puerto Jimenez was het nog warmer, hoewel me dat eerder niet mogelijk leek. We hadden geen taxi dus hebben de bagage naar het hotel gezeuld, al snel een kwartier lopen. Mij kon je dus bij het hotel uitvringen. Bij het hotel konden we onze grote bagage laten staan en onze waardevolle spullen in een kluis zetten.

Na gegeten te hebben en de laatste inkopen te hebben gedaan in de supermarkt (water, instant noodles, mueslirepen, pindas en zoute koekjes) zijn we in de gereedstaande taxis gestapt die ons naar Carate zouden brengen. Een avontuurlijk tochtje wat je zeker je eigen auto niet aan wil doen. Zonder 4x4 raak je onderweg volgens mij wel wat autoonderdelen kwijt of strandt je in een riviertje. Wat een gaten in de weg! Ze zijn hier dol op weggetjes gemaakt van grote kiezels vermengd met zand of iets dergelijks. Door alle regen en het verkeer wat er overheen denderd onstaan grote gaten. We zijn ook een brug gepasseerd waar de bodem van ontbrak. Gelukkig konden we via de onderliggende rivier wel oversteken...

In Carate konden we onze overige bagage achterlaten (deze zou door het paard en wagen worden opgehaald) en zijn we de 3 km naar het hotel gelopen.

Het hotel, La Leona, had een prachtige locatie aan het strand. Helaas behoort zwemmen hier, door de sterke stroming en wat er rondzwemt, niet tot de opties. We werden wederom verwelkomt met een heerlijk vruchtensapje. Die kon ik wel gebruiken na drie kilometer ploegen over het strand! Onze tent bleek hoog in de berg te liggen. Een hele aparte ervaring om in een tent die je weliswaar dicht kan plakken met klittenband, maar niet volledig afsluit, midden in de jungle te liggen. De douche en wc waren in de buitenlucht. Ik heb die nacht weinig geslapen omdat er iets in de bomen om ons heen zat (ritsel ritsel). We waren al gewaarschuwd voor neusbeertjes die de tent inkomen om etenswaren te stelen, dus ik was bang dat zon beestje naar binnen zou komen. Niet dat ze gevaarlijk zijn, maar ik wil er liever niet mee geconfronteerd worden midden in de nacht.

Op dinsdag morgen om vijf uur zijn we met onze trek begonnen. Eric, onze gids, een grote en brede kerel, liep voorop. Het was flink afzien tijdens de tocht. Mijn tas woog als lood. Niet alleen had ik drie liter water bij, een tent van 1,5 kilo en eten, maar natuurlijk ook nog wat droge kleding, een lakenzak, muskietennet en bergschoenen. Het leek me wel handig om op mijn tevas op het strand te beginnen. Die zijn de rest van de trek niet meer afgegaan. Voor mij was dat prima, anderen hebben de blaren op hun voeten gelopen en open wonden van het schuren van zand overgehouden.
De trek bleek niet alleen lopen maar ook klimmen en klauteren over rotsen. Ik heb al niet zon geweldig evenwicht maar met die bagage op mijn rug was ik net een tuimelbeker geworden. Met de picknicktafel nog in gedachten ben ik extra voorzichtig te werk gegaan. Eric was zo lief om een aantal keren mijn bagage over te nemen zodat ik kon klimmen en klauteren.

Onderweg ben ik heel veel vocht verloren. Ik had genoeg vocht meegenomen om dat aan te vullen, alleen bij het zweten raak je ook zout kwijt en daar word je een partij slap van! Ik heb me dan ook te goed gedaan aan een heel pak dextro energie en veel zoute koekjes. Daar knapte ik binnen een paar minuten weer van op.
We hadden een flink tempo. In zes uur, waarvan 1 uur pauze, waren we bij de eindbestemming La Sirena, het rangerstation. Iedereen was bekaf!

Woensdag hebben we drie treks gemaakt en o.a. een tapir gezien. Een van de hoogtepunten was de oversteek van meer dan 60 neusbeertjes! Ik heb een filmpje dat ik bij terugkomst zeker ga plaatsen!

Donderdag zouden we eigenlijk weer terugmoeten lopen naar La Leona, maar onze gids Eric had nog een andere optie. Zijn vriend is piloot en vliegt touristen en goederen naar het rangerstation La Sirena. Die ochtend moest hij vier mensen brengen en zou ons terug kunnen brengen naar Carata. Zonder met elkaar te hebben overlegt, riepen we alle vier tegelijk ja! Niet alleen omdat het toch een hele opgave is, die wandeling, maar ook omdat dit weer een nieuw spannend avontuur was!

Ons vliegtuig bleek een 1 motorig vliegtuigje voor zes pasagiers te zijn. Met veel gepas en gemeet pasten wij, onze gids, de bagage en natuurlijk de piloot in het vliegtuigje. Over de landingsbaan van gras vertrokken we. Bij het zien van het vliegtuigje dacht ik nog: als we daar maar met zijn allen in passen en als dit maar goed gaat, maar gelukkig hadden we een heel kundig piloot. Via de kust waren we binnen 10 minuten bij Carate. Daar was de landingsbaan wel van beton. Zowel het opstijgen als landen verliep vlekkeloos. Binnen een paar minuten kwam ook de rest van de groep er weer aan. Die stonden wel even raar te kijken van onze wijze van transport!

Na een taxirit van bijna twee uur zijn we vanmiddag weer in Puerto Jimenez aangekomen. Daar heb ik eerst een lekkere douche genomen en schone kleren aangetrokken. Wat voelde ik me vies in die bezwete kleren. Zojuist heb ik genoten van een heerlijke cheeseburger met friet (ok ok, misschien wat overdreven als lunch, maar ik had zon zin in iets lekkers na al die instant noodles).

Morgen vertrekken we richting Manuel Antonio. Daar gaan we tot zondag genieten van het strand en zwembad. Ook daar kunnen weer excursies gedaan worden, maar ik ga maar eens lekker mijn gemak houden en een beetje zwemmen, zonnebaden (niet te lang en met veeeeeeeeel zonnebrandspray), boekjes lezen en souvenirs shoppen. Ik vind dat ik zo wel genoeg heb gedaan deze vakantie ;-).

De zonnige groeten vanuit Costa Rica!