Bali

Vanuit de lobby van het 101 hotel type ik dit verslag, jawel, achter een echte computer. Deze keer dus geen gepriegel met m'n telefoon. Dat typt meteen een stuk sneller. Ook geen rare woordcorrecties deze keer. Ik moet er wel bij staan, maar je moet er wat voor over hebben ;-).

Gisteren zijn de "vrije" dagen op Bali begonnen. Nog helemaal gewend aan het vroege opstaan en de hele dag bezig zijn, kon ik - en velen met mij - dat strakke dagprogramma nog niet loslaten, dus: we hadden een dagtripje bedacht.

Om tien uur zijn we naar de lobby gegaan alwaar we een auto met chauffeur voor de dag hadden geregeld. Voor 17 euro per persoon, reed hij ons de hele dag het eiland over. Toen we aan de verhuurder duidelijk maakten wat onze planning was, werd er al zorgelijk gekeken, ook onze chauffeur probeerde voorzichtig duidelijk te maken dat wat wij wilden misschien wel een beetje veel was voor een dag. Maar de beleefdheid houdt de mensen hier tegen om tegen de " gekke" tourist te zeggen dat wat hij wil niet kan.

Wij in de taxi dus. Na een uur opstoppingen in Kuta waren we dan toch op weg naar onze eerste bestemmingen. Ik had in een van de excursies die ons werd aangeboden, gezien dat er een bezoek werd gebracht aan een olifantencave. Nee niet met olifanten, maar een tempel. Daar vlakbij waren nog muurschilderingen te zien dus die wilden we meteen meepikken. Rond twaalf uur waren we op de plaats van bestemming. Aldaar bleken we ongevere de enige tourist te zijn. Maar toch: aldaar was er een man die ons in zijn beste engels voorstelde om ons te begeleiden naar de muurschilderingen en vandaar via een trekking door te lopen naar de olifantengrot. Dat leek ons ook wel wat!


Volgens deze gids kon onze tocht makkelijk op de slippers die ik aanhad worden gedaan. Daar had ik natuurlijk mijn vraagtekens bij moeten stellen, maar zo naief als ik soms kan zijn, ben ik toch lekker gaan wandelen. Althans, klauterend, over een dun balkje langs een afgrond lopend en me afvragend waarom ik hier ook alweer aan was begonnen, heeft de gids ons door een prachtig landschap van rijstvelden - inclusief een nieuwsgierig kalfje - en dorpjes - inclusief bioindustrie: een varken lag in een kooitje waar hij met geen mogelijkheid in kon staan - gebracht naar de olifantengrot.

Vandaar moesten we snel weer in de auto naar onze volgende bestemming: een vlindertuin. Op de kaart een korte afstand, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat er hier niet overal wegen lopen en je dus soms eerst weer naar beneden moet gaan om vervolgens naar links te kunnen. Onze chauffeur wist het gaspedaal gelukkig te vinden, zodat we tegen drie uur bij de tuin waren. Daar vroeg een vrouw mij dichterbij te komen en ze plante meteen een insect op mijn hand. Het ding - waarvan ik de naam niet weet - had het meest weg van een serie blaadjes. Vervolgens werden er ook nog een lopende tak, een enorme kever (ik denk dat zijn schild wel 5 cm in lengte was) en nog een blaadjesachtig beestje op mijn t-shirt gezet. De dames waarmee ik reisde bedankten voor de eer ;-). De vlinders die ook op mijn shirt werden gezet wilden ze daarintegen ook op de shirts hebben ;-).

Vervolgens zijn we doorgescheurd naar Tanah Lot, de meest bekende tempel op Bali. De hoogste tempel ligt in het water en is alleen bij laag water te bereiken. Ook is daar een mooie zonsondergang te zien. Bij deze hoogste tempel bleken we eerst een zegening te moeten hebben voordat we door mochten lopen, dus na ons gezicht te hebben gewassen en rijst op ons voorhoofd en een bloem in ons haar mochten we door. De zonsondergang was mooi om te fotograveren, maar helaas onstond er laaghangende bewolking toen de zon onder zou gaan.

Onze laatste bestemming van de dag, het strand van Seminyak hebben we overgeslagen omdat het inmiddels halfzeven was en er in het donker ook weinig te genieten valt op het strand ;-)

Eenmaal bij het hotel sloeg de vermoeidheid toe en kon ik eigenlijk alleen nog maar aan mijn bed denken. Maar ja, eerst nog even eten, nog even internetten en voor je het weet is het twaalf uur en ben je om zes uur weer klaarwakker.

Vandaag heb ik het rustiger aangedaan: 's morgens even geshopt, geluncht, vanmiddag gezwommen en gezond en zojuist heb ik een pedicure en manicure gehad. Wat een verwennerij. En wat een verschil in welvaart.. Ik heb het er af en toe moeilijk mee als ik zie wat zoiets als een fooi van 4,50 euro met mensen kan doen. Ook besef ik hoe rijk ik ben dat ik zomaar de wereld over kan vliegen terwijl deze mensen nog niet eens een ander eiland van hun land kunnen bezoeken omdat daarvoor simpelweg het geld ontbreekt.

Onze chauffeur van gisteren wees ons de plaats aan waar in 2002 een bom is ontploft. Verderop hier in de straat is door terroristen dus een bom tot ontploffing gebracht waarbij meer dan 200 mensen zijn omgekomen. Je zult begrijpen dat daarna het tourisme vrijwel geheel tot stilstand kwam. Het heeft 1,5 jaar geduurd voordat de eerste toeristen weer naar Bali durfden te komen. Tegen die tijd was onze chauffeur, die al twaalf jaar in een hotel werkte, zijn baan kwijt. Geen idee wat hij nu verdiend, maar het kan nooit veel zijn als ik kijk naar zijn gezicht op het moment dat hij van ieder van ons een fooi van 4,5 euro kreeg.

Als je hier door Kuta loopt heb je totaal geen beeld van Indonesie of het andere Bali. De discotheken staan hier tegen elkaar een wedstrijdje te doen wie het harst de muziek kan draaien en overal kun je souvenirs kopen en luxe eten. Gelukkig heb ik ook een ander Indonesie gezien, wat in mijn ogen veel mooier is.

Morgen ga ik met een reisgenoot naar het olifantenpark om een uur op een olifant te rijden. Doodeng als je het mij vraagt, maar we gaan het gewoon beleven.

Tot horens!