Oranjerivier en Fish River Canyon

Op vrijdag hebben we een lange reisdag. We rijden vanuit de Cederbergen naar Oranjerivier in Namibië. Om half zes is het ontbijt en om kwart over zes zitten we in de bus.
Ik doe in de bus een tukje, ik kan door al het gehobbel mijn ogen niet meer openhouden. Des te beter, want het is een lange reis. Bij een benzinestation koopt Rein biltong: gedroogd vlees. Biltong is van verschillende dieren te krijgen, wij proeven de eland variant. Hoewel ik niet zo veel van Billtong moet hebben, moet ik zeggen dat deze toch wel lekker was. Vooral het zout na een lange zweterige reis doet goed.
In Springbok, zo'n honderd kilometer van de grens van Namibië doen we inkopen voor de komende twee kampeer dagen. Er staat een grote Spar supermarkt waar een heleboel verse lekkere dingen te krijgen zijn. Ik koop nog snel een waslijn en wasknijpers voor de wasjes op de camping.
Bij de grens aangekomen moeten we allemaal de bus uit en een kantoor in om ons paspoort te laten zien. Vervolgens gaan we de bus weer in om over de oranjerivier te rijdenen vervolgens bij de grenspost van Namibie aan te komen. Daar moeten we een formuliertje invullen en krijgen we weer een nieuwe stempel in ons paspoort. Bij Inos loopt het wat minder voorspoedig. Er is een nummer doorgekrast op zijn workingpermit en de ambtenaar keurt dat niet goed. Het bedrijf waar Inos voor werkt, moet een nieuwe workingpermit toesturen. Dat duurt effe zodat wij alvast benzine gaan tanken. Vervolgens zijn we snel bij de camping, het is dan inmiddels al kwart over zes. We moeten snel, voordat het donker wordt, de tent opzetten.
In de tussentijd heeft Inos voor ons gekookt. Deze keer lamsteak met aardappelen in de schil en mais. Vooral de mais is lekker. Hoewel ik de hele dag heb gezeten ben ik moe en duik na het eten de tent in. Het matje ligt lang niet slecht en ik slaap dan ook al snel.
Zaterdag gaan we eerst kanoen over de Oranjerivier. Het water is rustig en het uitzicht prachtig. Links langs ons een rotsmuur en rechts in de verte de hoge zandachtige bergen. Er zjn hier ook veel vogels te zien. We hebben onder meer aasscholven, reigers, eenden, ganzen en ijsvogels gezien. Twee uur peddelen in zo'n kano maakt hongerig, maar Inos heeft in onze afwezigheid niet stil gezeten. Hij heeft de lunch al voorbereid: broodjes met gebakken ei, gebakken champignons, bacon en tomaat. Mmmmmmmm
Na de lunch arriveert er een sawadee groep die de reis in omgekeerde volgorde heeft gedaan. Ze hebben prachtige weken gehad en heel veel moois gezien. Dat hebben wij nog te goed.
Wij rijden door naar Fish River Canyon.
Onderweg komen we langs een grote township waar veel mensen wonen die in de nabijgelegen mijnen werken. Deze mensen wonen in rieten hutjes. We zienen honderden hutjes verdeeld over diverse heuvels. Er wordt niet gestopt omdat er langs deze weg heel veel touristen komen die allemaal foto's willen nemen wat dan weer weinig respectvol overkomt. Ik probeer me voor te stellen hoe het is om hier te wonen. Het is er droog, kaal, zanderig en, zo kan ik me voorstellen: nu heel erg warm en in de winter weer heel erg koud. Er zullen her en der vast wel winkeltjes zijn om je dagelijkse boodschappen te kopen, maar verder? In de verre omtrek is er niets te doen en niets te zien.
Het is inmiddels flink warm geworden. Ik denk dat de temperatuur boven de 35 graden is gestegen vandaag. We komen na een hobbelige en zanderige weg bij onze campingsite aan waar we eerst onze tentjes op moeten zetten. Voordat het tentje goed en wel staat is het eigenlijk al te warm om hem aan te raken. En dan moet binnen in de tent ook nog het bed gereed worden gemaakt voor de nacht. Pfff. Alles is inmiddels ook onder een laagje stof bedekt. Je hoeft hier maar een stap te zetten of je veroorzaakt een stofwolk. Ook in mijn tent heb ik inmiddels een ware zandberg gecreeerd.
Om half vijf gaan we richting het uitzicht op Fish River Canyon. Normaal gesproken kun je er ook doorheen wandelen. Ik heb begrepen dat er onlangs een Duitser het ravijn in is gevallen en dat de wandelroute tot nader order gesloten is. Wij lopen langs de bovenrand van uitkijkpunt naar uitkijkpunt. Dat gaat op het dooie gemakje want het is nog steeds warm. Ik denk dat ik vandaag al drie liter water heb gedronken. We wachten bij het tweede uitkijkpunt op de zonsondergang. Het duurt even maar dan is de zonsondergang er wel en dan is het haastig foto's nemen. want het gaat bijzonder snel. Ik kijk mijn ogen uit. Het is prachtig zicht! Terug op de campsite heeft Inos weer voor ons gekookt. Deze keer rijst met kip en salade, weer genieten! Gerrit, een reisgenoot, is vandaag jarig, dus er is taart als toetje.
De volgende dag, zondag, zetten we koers naar Luderitz. Maar eerst moeten we om zes uur 's morgens de tentjes weer inpakken. Ik ben even onder de douche geweest, maar ben binnen de korste keren weer bedekt onder een laagje stof.
Morgen, maandag, gaan we naar Diamond Area 1 voor een tour door het diamantgebied van Namibie. Ik ben benieuwd!